شیر پاکتی نیم چرب پگاه

استان اصفهان با مساحت حدود ۱۰۶۹۸۷ کیلومترمربع ، بین ۳۰ درجه و ۴۷ دقیقه تا ۳۴ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی و ۴۹ درجه و ۳۸ دقیقه تا ۵۵ درجه و ۳۰ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است.این استان در مرکز ایران واقع شده و از شمال به استانهای قم ، سمنان و مرکزی ، از جنوب به استانهای کهکیلویه و بویر احمد و فارس از مغرب به استانهای لرستان و چهار محال بختیاری و از شرق به استانهای یزد و خراسان محدود گردیده.این موقعیت به لحاظ حمل و نقلی شرایط ویژه‎ای را به راههای ارتباطی استان داده است.از نظر آب و هوایی ، مناطق مختلف استان دارای وضعیتهای متفاوتی است. مناطق غربی و جنوب غربی استان آب و هوایی تقریباً سرد و کوهستانی دارد ، مناطق شمالی و شمال شرقی از آب و هوایی نسبتاً گرم و کویری برخوردار است و سایر مناطق استان به ویژه شهر اصفهان دارای آب و هوای معتدل با فصول چهارگانه نسبتاً منظم می‎باشد.بر اساس آخرین آمارهای سرشماری ، جمعیت استان معادل ۲۳/۴ میلیون نفر و جمعیت شهرستان اصفهان ۷۹/۱ میلیون نفر می‌باشد.اصفهان ، از لحاظ جاذبه‎های تاریخی و بناهای معماری در ایران بی‎نظیر است. برخی از مهمترین آثار تاریخی این استان عبارتند از : مسجد جامع ، مسجد امام ، مسجد شیخ لطف الله ، عمارت چهل ستون ، عالی قاپو ، هشت بهشت کلیسای وانک ، منارجنبان ، سی وسه پل و پل خواجو.قلم زنی ، خاتم سازی ، نقره سازی ، مینیاتور ، کاشی سازی قالیبافی ، زری بافی و قلاب دوزی نیز مهمترین صنایع دستی اصفهان هستند.
نخستین کارخانه شیر پاستوریزه اصفهان در سال ۱۳۳۷ پی‎ریزی و تجهیز گردیده و راه‎اندازی آن طی دو سال به طول انجامید.اصفهان ، همچون تبریز و شیراز ، یکی از سه شهری بود که از سوی وزارت کشاورزی دولت وقت ، برای نصب و راه‎اندازی کارخانه‎های دانمارکی انتخاب شد.منوچهر قانع سهامدار اصلی کارخانه ، با کمک ۲۳ کارگر و کارمند ، تولید حدود ۳۰۰ کیلوگرم شیر پاستوریزه در روز را در خیابان بزرگمهر اصفهان آغاز کرد.

منوچهر قانع از روزهای آغازین با دو مشکل اساسی مواجه بود :
خرید شیر از دامداران
فروش شیر پاستوریزه
در آن زمان مردم هنوز چندان با کلمه «پاستوریزه» آشنا نبوده و چه بسا افرادی که آن را به عنوان «دارو» به خانه می‎بردند. منوچهر قانع ، زیر فشار مشکلات مالی ، سرانجام مدیریت کارخانه را به صورت کارمزدی به بزرگترین بستانکار خود وانهاد.گلشیرازی دامداری بود که بخشی از شیر تولید شده در دامداری خود و سایر دامداری‎ها را در کارگاه شخصی خویش به ماست تبدیل می‎کرد و بخش دیگر آن را نیز به کارخانه شیر پاستوریزه می‎فروخت. با تصدی گری او نخستین مشکل کارخانه در تامین شیر از میان رفت وگره فروش تولیدات کارخانه نیز به دست یک توزیع کننده فعال اصفهانی گشوده شد.سرتیپی شیر فروشی بود که پس از بسته بندی ابتدایی شیر در کارخانه خود به کمک دانش آموزان به توزیع آن در سطح شهر پرداخت. او به پیشنهاد کارخانه ، توزیع شیر غیر بهداشتی را متوقف نمود و متصدی توزیع تولیدات پاستوریزه کارخانه شد.ده سال بعد ، در اواخر دهه چهل ، اصفهان به تولید بیش از سه تن شیر در روز نیاز داشت . این تقاضای موثر اندیشه احداث کارخانه‎ای در ۱۵ کیلومتری جاده اصفهان ، تهران را جدی ساخت.

کارخانه جدید در زمینی به مساحت۳۰ هزار متر مربع در سال ۱۳۵۱ به بهره‎برداری رسید. ۱۲۰ نفر در کارخانه جدید مشغول به کار شدند و ظرفیت آن به ۲۴ تن در روز رسید. علاوه بر شیر بطر، شیر کاکائو ، ماست بطر ، بستنی قیفی ، کره پاستوریزه و دوغ بطر نیز به محصولات کارخانه اضافه شد.ظرف مدت ۵ سال ظرفیت کارخانه به۶۰ تن در روز افزایش یافت اما همچنان راه بر گسترش خطوط تولید و توسعه کارخانه باز بود.آغاز طرح تغذیه رایگان مدارس ، افق تازه‎ای در تولید شیر استریلیزه گشود. دولت برای اجرای این طرح و تأمین نیاز گسترده مدارس ، ایجاد کارخانه‎های تولید شیر در شهرهای بزرگ را سر لوحه فعالیت خود قرارداد و فقط در شهر اصفهان ، مشارکت با بخش خصوصی را در این زمینه آزمود.
سرمایه کارخانه شیر پاستوریزه اصفهان۳۸۰ میلیون ریال ارزش گذاری و شرکت تهیه و توزیع به منظور توسعه ظرفیت آن۶۰ درصد سهام کارخانه مذکور را خریداری کرد. به این منظور۳۰ هزار متر مربع از اراضی بخش شمالی کارخانه را نیز خریداری و بدان ملحق نمود.با تجهیز کارخانه به دستگاههای تولید شیر استریلیزه به ظرفیت هشت تن در ساعت ، مشارکت کارخانه شیر پاستوریزه اصفهان در طرح تغذیه رایگان مدارس از سال ۱۳۵۷ آغاز شد.از اسفند ماه ۵۸ با مصوبه شورای انقلاب اسلامی۶۰ درصد سهام کارخانه در اختیار شرکت سهامی صنایع شیر ایران قرار گرفت و از آن پس به « شرکت سهامی خاص شیر منطقه‎ای اصفهان» تغییر نام یافت.سرانجام با تغییرات حقوقی در ساختار مالکیت شرکت شیر منطقه‎ای اصفهان ، شرکت با نام جدید «شرکت شیر پاستوریزه پگاه اصفهان» تحت پوشش شرکت صنایع شیر ایران ادامه فعالیت قبلی خود را دنبال نمود. محصولات شرکت سهامی صنایع شیر ایران از سال۱۳۸۰ با نام تجاری « پگـــاه » عرضه می‎شوند و محصولات کارخانه اصفهان نیز با نام پگاه اصفهان به بازار راه می‎یابند.